liefde is een staat van zijn
over onvoorwaardelijke liefde
Ik hou ‘van’ jou. Altijd dacht ik liefde te voelen vóór iemand; een nieuwe liefde, mijn oma of de poes. Dat ik ergens ván houd, zoals van avocado’s of vulkanische stranden. Maar is liefde afhankelijk van iemand of iets?
Toen ik vanuit de stad op een eiland kwam wonen, vielen veel dingen waar ik ‘van’ hield opeens weg: naar het filmhuis gaan, grote boekenwinkels, concerten, nieuwe restaurants. Er kwamen andere dingen voor in de plaats: met mijn rubberlaarzen wegzakken in de modder van de moestuin, door de harde wind omvergeblazen worden, schrikken van de oorverdovende stilte in de duinen. Langzaam maar zeker begon ik de modder, de wind en de stilte te omarmen. Was ik mijn liefde voor cultuur verloren, veranderde ik van stadsrat in een eilandhinde? Of had ik noodgedwongen nieuwe objecten gevonden waarop ik mijn liefde kon projecteren?
Jaren later tijdens een stilteretraite ervaarde ik een leegte die tegelijk alles was en mij in een staat van liefde bracht. Ik ervaarde het allesomvattende als ik naar de oneindige wolkenlucht keek, maar ook als ik naar een roestige spijker staarde. Ik zag dat liefde niet afhankelijk was van een bepaald persoon of een plek of een ding. Ik kon in alles én niets ervaren dat ik op de één of andere manier zelf die liefde was, of erin zat.
Liefde is veel onbeperkter dan mijn denken dacht. Nu ik deze oneindigheid kan ervaren, gaat het niet meer zo over het willen hebben, houden of bezitten van liefde. Het is meer iets dat er zomaar is, opeens, met allerlei soorten mensen. Ik ervaar het ook als ik alleen ben. Zelfs in de hele donkere momenten van het leven.
Natuurlijk houden we onze persoonlijke voorkeuren; de ene persoon, dat ene moment of ding zet makkelijker iets ‘aan’ dan het andere. Maar liefde behoort niet specifiek toe aan deze of gene, het is niet afhankelijk van dit of dat.
Liefde is een ervaring die ieder moment kan worden opgewekt, ergens tussen mij; het subject, en het andere; het object. De verbinding tussen het ene deeltje en het andere deeltje veroorzaakt een chemische reactie in het nu, die even tijdelijk als oneindig is.
Liefde is niet ‘van’ iets of iemand. Liefde is een onvoorwaardelijke staat. We hoeven niet meer te houden ‘van’, als we ervaren dat we op elk moment en overal in liefde kunnen zijn.
< terug